DKAFAN

Panicznie boję się iść spać,
tyle złego może sie w mej głowie dziać,
jednak każdej nocy zamykam oczy,
poraz kolejny nieprawdziwe życie się toczy,
aż strach pomyśleć że, to może być sen proroczy,
nie mogę uciec od widzianego losu,
probuje coś zmienić, lecz nie mam głosu,
nie zmienie przeznaczenia, nie unikne ciosu,
znowu upadłem, odniosłem klęske, przegrałem,
to było za dużo, szansy nie miałem,
pogodziłem się z wyrokiem,
nie ma co myśleć nad ucieczki krokiem,
po co widzieć przyszłość, jeśli nie można jej zmienić?
można tylko się przygotować na cierpienie, tyle moge docenić.
Pragne zmienić jedno, bieg wydarzeń,
nie znajomość przyszłych katastrofanych wydarzeń,
to szczyt moich marzeń.
Jeden strzał nie zadawałby dwóch ran,
bez tego przekleństwa, czułbym się jak pan,
a tak jestem jak pionek, jak marionetka,
ucieczką od tego jest tylko ostra żyletka.

Smutny wiersz, ale wiadomo, że wszystko w życiu jest piękne;]

Smutny... Wziął się z tego iż pare razy przyśniła mi się przyszłość. Zawsze jednak bolesna. Stąd ten wiersz. Czerpałem natchnienie z paru wydarzeń. Wiem że wyda wam się to dziwne ale naprawde widziałem swoje dalsze losy.

ciekawe, ile razy sie budziłem i myślałem czy to bym sen czy to się działo naprawdę... Często ludzie mówią ze oni swoich snów praktycznie wcale nie pamiętają, z jednej strony im zazdroszczę, ja dość często zapamiętuję po kilka snów;/

To bolesne gdy budzisz sie i nie wiesz czy dana sytuacja sie wydarzyła czy była realistycznym wytworem Twej wyobraźni. Dopiero po paru minutach zaczynasz odróżniać jawe od snu. Zdarza sie że trwa to dłużej. Raz przeżyłem sok. Sen był tak realistyczny że przez jakiś kwadrans byłem pewien iż to naprawde się wydarzyło. Gorzej jest gdy zdarza mi się widzieć jakąś bolesną klęske. Nie jest to pokazane dosłownie. Trzeba umieć wyciągać z tego istotne informacje. Najgorsze jest to że próbowałem zmienić stan rzeczy który miał nastąpić wielokrotnie. Niezależnie od tego jak sie starałem, nigdy się nie udawało.

Nikt do końca nie wie jak to jest podczas snu. Czy gdy to się nam śni, to mamy to na myśli? A może pojawia się coś, o czym nie myśleliśmy. Gdy umiera ktoś z mojej rodzinny, lub ktoś bliski, to zawsze śni mi się przed pogrzebem, zazwyczaj dzień po śmierci. I śni mi się, że normalnie rozmawiam z tą osobą i budzę się rano i sam do końca nie wiem, skąd to się wzięło.

Jeśli mowa o snach, lubię ten utwór:
"To sen, obraz, który od lat nawiedza mnie bezgłośnie, co jakiś czas.
To coś w rodzaju bezkresnego obszaru biało-brązowych piasków,
twardego, szerokiego i gładkiego,
na który wdziera się wieczny, majestatyczny ocean
swą wolno odmierzaną falą,
z jej sykiem, szumem i pianą,
z hukiem przypominającym głuche uderzenia bębna.
Czasami budzę się w nocy i słyszę go, i widzę na jawie.
Tkwiąc w tej przepastnej ciemności czekałam długo, dziwiąc się, drżąc,
wątpiąc, śniąc sny, jakich żaden śmiertelnik nie śnił dotąd..."

Często miewam sny, które wielokrotnie się powtarzają lub są kontynuacją poprzedniego i dzieją się w tym samym miejscu, są ci sami ludzie i ciągle próbują mi coś przekazać.... Zazwyczaj są bardzo rzeczywiste...

Przy okazji polecam film "Donnie Darko". Bardzo refleksyjny, zmusza do zastanowienia się nad wieloma rzeczami...
[link widoczny dla zalogowanych]

------

Drogi Isaacu. Nie jestem pesymistą, lecz prawda jest taka że, po każdym takim śnie podejmowałem działanie mające na celu nie dopuszczenie do tego co zgotował mi los. Nie zależnie od tego co robiłem, nigdy się nie udawało. P.S Dziękuje za bardzo obszerną analize mojego tekstu.

Podoba mi się...

Żeby tu zajrzeć zachęcił mnie przede wszystkim... tytuł! Gratulacje.

Dziękuje. Rozpisałeś się prawie jak Isaac:-D.